Studija Kornelija Kvasa ne iscrpljuje se u teorijsko-istorijskom kontekstu, kao studija iz antičkih poetika, već se, u uvodnim i završnim delovima proširuje na refleksiju o odnosu antičkog teorijskog nasleđa i niza savremenih učenja o istini pesništva i o pesništvu uopšte, od analitičke filozofije do teorija intertekstualnosti. To otvara širi prostor za ponovno promišljanje starih i novih rešenja za uvek važan problem odnosa istine i književnosti. Središnji delovi ove studije posvećeni su komparativnoj analizi mišljenja Platona, Aristotela i Horacija o problemu umetničke istine.