Opis
U knjizi Centri srpske kulture XVIII veka Monika Fin određuje ulogu i značaj političko-kulturnih centara Kijeva, Budima i Venecije u procesu rekonstrukcije srpske kulture XVIII veka i prelaska s postvizantijskog kulturnog modela na zapadni model.
Monika Fin uspela je da prikaže srpsku istoriju XVIII veka i period tranzicije u svetlosti krupnih promena koje su se u toj epohi desile u svim značajnim aspektima života srpskog naroda, od društvenog i političkog do kulturnog i umetničko-književnog.
Kao crvena nit između Kijeva, Budima i Venecije pojavljuje se ličnost Dionisija Novakovića, magistera Novosadske teološke akademije, školovanog na Kijevskoj akademiji, a potom episkopa budimskih Srba i autora Epitoma, jednog od najrasprostranjenijih tekstova srpske književnosti XVIII veka, štampanog u Veneciji 1767. godine.
Svetlana Tomin
Monika Fin (1982) magistrirala je Evroameričke jezike i književnost na Univerzitetu u Padovi 2008. godine (specijalizacija u jezicima: ruski, mađarski, srpsko-hrvatski), zatim je doktorirala na Slavistici na istom
univerzitetu 2012. godine odbranivši doktorsku disertaciju pod nazivom: Кijev–Budim–Venecija, centri stvaranja srpske kulture XVIII veka. Posrednička uloga Dionisija Novakovića (mentor: prof. Dorota Gil).
Od 2013. godine docent je po ugovoru na studijama Srpskog i hrvatskogjezika i književnosti na istom univerzitetu. Od 2014. zaposlena je na postdoktorskim studijama, na istraživačkom projektu „The interconfessional polemic between the Orthodox Serbs and the Catholic Church in the manuscripts of Gerasim Zelić“ (supervizor: prof. Han
Stenvijk). Njena dosadašnja istraživanja bila su prevashodno koncentrisana na srpsku kulturu i književnost XVIII veka, sa posebnim osvrtom na D. Novakovića, Z. Orfelina i D. Obradovića.
