Opis
Knjiga Sneško u tropima dr Draginje Ramadanski posvećena je fenomenu umetničkog prevođenja (stvarnosnog teksta u umetnički jednog jezika na drugi, jednog medija u drugi). Ne radi se o pukom leksikografskom naporu, kome je takođe posvećeno nekoliko eseja, već o visoko kreativnim poduhvatima u domenu književnosti, slikarstva, muzike, dramske umetnosti, graditeljstva, fotografije, sve do minucioznog kritičarskog doprinosa. Naslovna metafora govori o dodatnom žrtvenom naporu stvaraoca u okruženju koje često potpisuje tuđa autorska individualnost. Portretišući prevodilačke muze pedesetak autora, Ramadanski portretiše i naš napor za međusobnim razumevanjem (na nivou vremena, prostora i stvaralačkih individualnosti, uključujući i nezaobilazne rodne razlike).
U knjizi se analizira stvaralaštvo ruskih, mađarskih i srpskih autora, u međusobnom prepletu (G. Skovoroda, N. Ljvov, A. Puškin, N. Gogolj, A. Čehov, L. Tolstoj, V. Rozanov, I. Bunjin, J. Babelj, B. Pasternak, G. Ajgi, J. Brodski, Č. Simić, S. Dovlatov, A. Genis, J. Šifers, P. Esterhazi, Š. Marai, B. Hamvaš, I. Erkenj, O. Tolnai, J. Siveri, I. Konc, J. Bogdan, L. Agošton, I. Besedeš, M. Pavić, R. Beli Marković, S. Babić, R. Šajtinac, M. Latinović, I. Bakić, Z. Sarić, Đ. Gregović, D. Dujmov, M. Cvetajeva, M. Beškirceva, J. Šalgo, E. Uzon, K. Ladik, I. Grickat, M. Stojnić, F. Grimberg, M. Stepanova, I. Mašinskaja).
Iz recenzije Petra V. Arbutine
Draginja Ramadanski,jedan je od naših najboljih rusista i prevodilaca s ruskog i mađarskog jezika. Predaje na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, sa zvanjem vanrednog profesora. Magistrirala je 1985. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu (Konstruktivne osobine proze V. V. Rozanova), gde je završila osnovne studije ruskog jezika i književnosti. Doktorirala je 1992. godine, na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (Parodijski plan romana Selo Stepančikovo F.M. Dostojevskog). Od njenih radova treba pomenuti:
Parodija u romanu Selo Stepančikovo F. M. Dostojevskog, Filozofski fakultet, Novi Sad, 2013, Sneško u tropima, Službeni glasnik, Akademska knjiga, Beograd, Novi Sad, 2012, U potrazi za figurama, zEtna, Senta, 2012 (koautor). Autorka je i brojnih članaka. Najznačajniji prevodi s mađarskog jezika: K. Ladik, Ikarova senka, Orpheus, Novi Sad, 2004 (koprevodilac); J. Siveri, Raspuklina, Društvo književnika Vojvodine, Novi Sad, 2005, I. Konc, Odabrane pesme, zEtna, Senta, 2007, J. Bogdan, Latice, trn, Biblioteka Novi Kneževac, 2009, T. Miler, Istinita priča, Akademska knjiga, Novi Sad, 2011, U potrazi za figurama, zEtna, 2012, Oto Tolnai, Kišinjevska ruža, Akademska knjiga, 2013, P. Bender, Pre prvih mrazeva, Adresa, Novi Sad, 2014.
Od prevoda s ruskog jezika izdvajamo: F. Sologub, Senovite priče, Solaris, Novi Sad, 1995; M. Baškirceva, Dnevnik 1873-1884, Matica srpska, Novi Sad, 1996; M. Cvetajeva, Pacolovac, Orbis, Kanjiža, 1998; A. Genis, Američka azbuka, Crveni hleb, Geopoetika, Beograd, 1999, A. Genis, Dovlatov i okolina, Geopoetika, Beograd, 2000; A. Genis, Tama i tišina, Geopoetika, Beograd, 2000, M. Epštejn, Očinstvo, Aurora, Novi Sad, 2001, M. Epštejn, Novo sektaštvo, Aurora, Novi Sad, 2001, V. Jerofejev, Enciklopedija ruske duše, Geopoetika, Beograd, 2001, P. Krusanov, Ujed anđela, Geopoetika, Beograd, 2002, A. Genis, Kula vavilonska, Pejzaži, Koloplet,Geopoetika, Beograd, 2002, V. Jerofejev, Pet reka života, Geopoetika, Beograd, 2003, A. Genis, Vesti iz Edena, Geopoetika, Beograd, 2003; A. Genis, Stočiću postavi se, Geopoetika, Beograd, 2004; V. Jerofejev, Dobri Staljin, Geopoetika, Beograd, 2005; V. Kozlov, Nepoznati SSSR, sukobi naroda i vlasti 1953–1985, Institut za istoriju, Beograd, 2006; V. Jerofejev, De Profundis, Geopoetika, Beograd, 2007; V. Sorokin, Dan opričnika, Geopoetika, Beograd, 2008; J. Šifers, Smrću smrt uništi, Dereta, Beograd, 2009; Uzvodno od suza, prevodna antologija, Akademska knjiga, Novi Sad, 2009, A. Buškov, Vladimir Putin, Od pukovnika do kapetana, Euro-Giunti, Beograd, 2009.
Dobitnica je i brojnih nagrada: Društva književnika Vojvodine (2000), za prevod godine (A. Genis, Tama i Tišina; Dovlatov i okolina); „Laza Kostić“ (2003) na 9. međunarodnom Salonu knjige u Novom Sadu (A. Genis, Kula vavilonska i Pavel Krusanov Ujed anđela); „Miloš N. Đurić“ (2004) za najbolji prevod iz oblasti esejistike (A. Genis, Stočiću postavi se); „Bosiljak“ (2005), za prevodilački doprinos mađarskoj književnosti (J. Siveri, Raspuklina), Društva književnika Vojvodine (2013) za prevod godine (Oto Tolnai, Kišinjevska ruža).
