Vrsnim istoričarima je poznato kao opšte mesto [locus communis, lat.] da istorijska istina ne može biti apsolutna kategorija, čak i kada je potkrepljena objektivnim dokazima. Otuda je knjiga Alojzije Stepinac između emocija i činjenica… stvorena kao prilog razotkrivanju svih nijansi istorije i afirmisanju onog što je najpribližnije istini. Zbog toga je treba prihvatiti kao doprinos međusobnom sporazumevanju svih koje na bilo koji način dotiče slučaj Stepinac. U tom smislu, njenom autoru preostaje da se nada da će budućnost omogućiti da nova, dobrobitnija zbilja ukrasi odnose ne samo između naroda posejanih na jugoistoku Evrope, odnosno Katoličke crkve i Pravoslavne crkve, na korist opštečovečanskog. Drukčije rečeno, na punoći vremena je da i uz pomoć naše knjige pobedi sve koji se na mnogolike načine trude da do toga ne dođe. Jedan od puteva je i usvajanje pouke Hristove priče o trunu i brvnu, bez koje je nemoguće postići katarzu, kao preduslovu i za iskren/plemenit zagrljaj s Drugima. Smeli teolozi bi možda rekli da je upravo to polazna stepenica ka Bogu.
Kada je reč o tumačima istorije, našu knjigu treba prihvatiti kao put ka onome što je najbliže Istini, s podrazumevajućim dostojnim odnosom i prema Sopstvu i prema Drugima.
Zoran M. Jovanović je rođen 1963. u Beogradu. Diplomu istoričara umetnosti je stekao 1990, magistra istorije umetnosti 1998, a doktora nauka 2008. godine, sve na Odelјenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Redovni je profesor na Odelјenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Prištini sa privremenim sedištem u Kosovskoj Mitrovici.
Učestvovao je na naučnim skupovima, domaćim i međunarodnim. Posebno ističe učešće kao plenarni predavač (keynote speaker) na Međunarodnoj naučnoj konferenciji Culture and Identities, Mećavnik and Andrićgrad, October 25–27, 2019 (org. Serbian Sociological Association, Belgrade, Republic of Serbia, Sociological Association of the Republic of Srpska, Pale, Republic of Srpska and Institute for political Studies, Belgrade, Republic of Serbia), s izlaganjem pod naslovom „On some forms of desecration of visual symbols of the culture/identity of the Serbian people in Serbia from the 1990s to date”. Bio je urednik stručnog časopisa Umetnost, Kosovo i Metohija (2008–2010), u izdanju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Prištini sa privremenim sedištem u Kosovskoj Mitrovici. Bio je i urednik Međunarodnog tematskog zbornika Umetnost i njena uloga u istoriji: između trajnosti i prolaznih -izama posvećenog sećanju na prof. dr Miodraga Jovanovića (1932–2013) = International Tematic Proceedings Art and its Role in the History: Between Durability and Transientisms Dedicated to the Memory of prof. Miodrag Jovanović, PhD (1932–2013), uizdanju istog fakulteta.
Učestvovao je na naučnim projektima koje je finansiralo Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije (bio je i v. d. rukovodioca projekta Stilska i ikonografska obeležja likovnih umetnosti Kosova i Metohije). Usmeren je ka multidisciplinarnom proučavanju istorije umetnosti novijeg i savremenog doba, kao i istorije srpskog naroda sa sociološkog, odnosno kulturološkog aspekta. Posebno je posvećen proučavanju istorije Rimokatoličke crkve, najpre na području Balkana. Bavi se i istorijom jugoslovenskih naroda u XX veku, najpre srpsko-slovenačko-hrvatskim odnosima.
Dobitnik je više društvenih priznanja za svoj stručni rad.
