Jedno od najznačajnijih i najpopularnijih dela ruske književnosti kraja XVIII veka Pisma ruskog putnika Nikolaja Mihajloviča Karamzina, napisano je u epistolarnoj formi kao lični dnevnik mladog ruskog pisca koji je pred kraj XVIII veka, putovao po Zapadnoj Evropi. Beležeći svoje utiske, razmišljanja, opisujući pejzaže, razgovore sa evropskim piscima i filozofima, istorijske činjenice i legende o mestima kroz koja prolazi, „ruski putnik” svoje prijatelje u otadžbini upoznaje sa jednim novim svetom, društvenim, političkim i duhovnim životom ljudi sa Zapada u vreme kada su temelji feudalnog društva bili snažno uzdrmani Francuskom buržoaskom revolucijom.

Kroz ovu knjigu čitalac se upoznaje sa političkim uređenjem, socijalnim prilikama, državnim ustanovama Nemačke, Švajcarske, Francuske i Engleske. Predstavljeni su mu rezultati proučavanja istorije velikih evropskih gradova, a veoma detaljno i s posebnom pažnjom izloženi su piščevi utisci o Lajpcigu i Berlinu, Parizu i Londonu. Pritom je istorija gradova najčešće prikazivana kroz materijalne spomenike kulture, muzeje, palate, crkve, biblioteke, univerzitete, a istorija zemalja otkriva se kroz književnost, nauku i umetnosti.