Rođena je u Hern Beju u Kentu, gde je odrasla. Završila devojačku srednju školu Sajmon Langton u Kenterberiju. Upisala se na koledž Ledi Margaret Hol u Oksfordu 1952, gde je studirala francuski i ruski. Diplomirala 1955. sa odlikom, a sledeće godine je stekla diplomu iz slavističkih studija sa odlikom. Pod vođstvom Borisa Unbegauna proučavala jezik opisa Moskve u vreme vladavine cara Alekseja Mihajloviča Grigorija Karpoviča Kotošihina, na čemu je 1964 doktorirala. Do tada je njeno poznavanje slovenskih jezika već bilo veoma solidno. Godinu 1958–9. provela je u Getingenu i Berlinu učeći nemački i pohađajući časove srpskohrvatskog, češkog, lužičko-srpskog i bugarskog. 1959. izabrana je za nastavnika i tutora koledža Ledi Margaret Hol i tokom narednih 20 godina od svog koledža stvorila poznati centar za studije ruskog. Godine 1980. izabrana je za šefa Katedre uporedne slovenske filologije i postala član Koledža Hilda. Umrla je od raka u Oksfordu 27. maja 1981.
Najveći doprinos slavistici E. Penington je dala u oblasti istorije ruskog jezika. Njen rad na rusistici bio je usredsređen na 17. vek. Kulminacija njenog rada u ovoj oblasti je monumentalno izdanje Kotošihinovog rukopisa, objavljeno 1980. Bila je posebno zainteresovana i za južnoslovenske jezike: srpskohrvatski, makedonski i bugarski, sa kojih je prevodila. Ona je svet engleskog govornog područja upoznala sa srpskim pesnikom Vaskom Popom.
Pesničko delo Vaska Pope našlo je u En Penington sjajnog prevodioca. Prevela je na engleski jezik pojedinačne pesme koje su objavljene u poznatim engleskim i američkim časopisima, kao i njegove zbirke pesama: Uspravna zemlja (Earth Erect), Izabrane pesme (Selected Poems), Sabrane pesme (Collected Poems), Kosovo polje (The Blackbird’s Field) i pesnički zbornik Od zlata jabuka (The Golden Apple).
Drugi po značaju je bio njen rad na muzici pravoslavne crkve, posebno u Moldaviji, o kojoj je pisala u nizu članaka, kasnije skupljenih i ponovo objavljenih u Bukureštu 1985. Bila je inicijator projekta za pravljenje liste ćirilskih rukopisa u Ujedinjenom Kraljevstvu, za koji je kao saradnika u istraživanju angažovala Ralfa Kleminsona (Ralph Clemision). Iako nedovršen u trenutku njene smrti, projekat je uspešno dovršen od strane Kleminsona, i katalog je naslovljen u njenu čast kao The Anne Pennington Catalogue. A Union Catalogue of Cyrillic Manuscripts in British and Irish Collections (London, 1988).

(Preuzeto iz arhiva koledža u Oksfordu)